การออกกำลังกาย

โปรตีนชนิดพิเศษที่ชื่อว่า Brain-derived Neurotrophic Factor (BDNF) ส่งเสริมความยืดหยุ่นของระบบประสาท (ความสามารถของสมองในการสร้างการเชื่อมต่อและทางเดินใหม่) และการอยู่รอดของเซลล์ประสาท การศึกษาในสัตว์แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มความพร้อมใช้ของ BDNF ส่งเสริมการสร้างและการจัดเก็บความทรงจำ ปรับปรุงการเรียนรู้ และเพิ่มประสิทธิภาพโดยรวมของการรับรู้ บทบาทสำคัญเหล่านี้และคุณสมบัติในการป้องกันระบบประสาทที่ชัดเจนได้นำไปสู่ความสนใจใน BDNF สำหรับการวิจัยอายุ Travis Gibbons ผู้เขียนนำจากมหาวิทยาลัย Otago ประเทศนิวซีแลนด์กล่าวว่า "BDNF แสดงให้เห็นถึงความหวังที่ดีในแบบจำลองสัตว์ แต่จนถึงขณะนี้การแทรกแซงทางเภสัชกรรมล้มเหลวในการควบคุมพลังป้องกันของ BDNF ในมนุษย์อย่างปลอดภัย เราเห็นความจำเป็นในการสำรวจแนวทางที่ไม่ใช่เภสัชวิทยาที่สามารถรักษาความสามารถของสมอง ซึ่งมนุษย์สามารถใช้เพื่อเพิ่ม BDNF ตามธรรมชาติเพื่อช่วยในการสูงวัยอย่างมีสุขภาพดี” เพื่อแยกแยะอิทธิพลของการอดอาหารและการออกกำลังกายที่มีต่อการผลิต BDNF นักวิจัยจาก University of Otago ประเทศนิวซีแลนด์ ได้เปรียบเทียบปัจจัยต่อไปนี้เพื่อศึกษาผลกระทบที่แยกได้และแบบโต้ตอบ: อดอาหารเป็นเวลา 20 ชั่วโมง ออกกำลังกายเบา ๆ (ปั่นจักรยานความเข้มข้นต่ำ 90 นาที) การออกกำลังกายแบบเข้มข้นสูง (การปั่นจักรยานหนัก 6 นาที) รวมการอดอาหารและการออกกำลังกาย พวกเขาพบว่า การออกกำลังกายสั้นๆ แต่แข็งแรงเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการเพิ่ม BDNF เมื่อเทียบกับการอดอาหารหนึ่งวันโดยมีหรือไม่มีการ ออกกำลังกาย เบาๆ เป็นเวลานาน BDNF เพิ่มขึ้นสี่ถึงห้าเท่า (396 pg L -1ถึง 1170 pg L -1 ) มากขึ้นเมื่อเทียบกับการอดอาหาร (ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของ BDNF) หรือการทำกิจกรรมเป็นเวลานาน (เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในความเข้มข้นของ BDNF, 336 pg L -1ถึง 390 pg ล-1 ). สาเหตุของความแตกต่างเหล่านี้ยังไม่ทราบและจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจกลไกที่เกี่ยวข้อง สมมติฐานหนึ่งเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนสารตั้งต้นในสมองและเมแทบอลิซึมของกลูโคส ซึ่งเป็นแหล่งเชื้อเพลิงหลักของสมอง การเปลี่ยนสารตั้งต้นในสมองคือการที่สมองเปลี่ยนแหล่งเชื้อเพลิงที่โปรดปรานไปยังอีกแหล่งหนึ่งเพื่อให้แน่ใจว่าร่างกายได้รับพลังงานตามต้องการ ตัวอย่างเช่น การเผาผลาญแลคเตตแทนที่จะเป็นกลูโคสในระหว่างการออกกำลังกาย การเปลี่ยนแปลงของสมองจากการบริโภคน้ำตาลกลูโคสเป็นแลคเตทจะเริ่มต้นเส้นทางที่ส่งผลให้ระดับ BDNF ในเลือดสูงขึ้น การเพิ่มขึ้นของ BDNF ที่สังเกตได้ในระหว่างการออกกำลังกายอาจเกิดจากจำนวนเกล็ดเลือดที่เพิ่มขึ้น (เซลล์เม็ดเลือดที่เล็กที่สุด) ซึ่งเก็บ BDNF ไว้เป็นจำนวนมาก ความเข้มข้นของเกล็ดเลือดที่ไหลเวียนในเลือดได้รับอิทธิพลอย่างมากจากการออกกำลังกายมากกว่าการอดอาหารและเพิ่มขึ้น 20% ผู้เข้าร่วมการศึกษา 12 คน (ชาย 6 คน หญิง 6 คน อายุระหว่าง 18 ถึง 56 ปี) เข้าร่วมในการศึกษานี้ อัตราส่วนที่สมดุลของผู้เข้าร่วมชายและหญิงคือเพื่อให้เป็นตัวแทนของประชากรได้ดีขึ้นแทนที่จะบ่งบอกถึงความแตกต่างทางเพศ การวิจัยเพิ่มเติมกำลังดำเนินการเพื่อเจาะลึกถึงผลกระทบของการจำกัดแคลอรี่และการออกกำลังกาย เพื่อแยกความแตกต่างของอิทธิพลที่มีต่อ BDNF และประโยชน์ด้านความรู้ความเข้าใจ Travis Gibbons กล่าวว่า "ตอนนี้เรากำลังศึกษาว่าการอดอาหารเป็นระยะเวลานาน เช่น นานถึงสามวัน มีอิทธิพลต่อ BDNF อย่างไร เราสงสัยว่าการออกกำลังกายอย่างหนักในช่วงเริ่มต้นของการอดอาหารจะช่วยเร่งผลดีของการอดอาหารหรือไม่ การอดอาหารและการออกกำลังกายมักไม่ค่อยมีการศึกษาร่วมกัน เราคิดว่าการอดอาหารและการออกกำลังกายสามารถใช้ร่วมกันเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต BDNF ในสมองของมนุษย์ได้”