ให้ความรู้เรื่องมือ

โดยการจำลองการล้างมือ พวกเขาประเมินช่วงเวลาในการขจัดอนุภาค เช่น ไวรัสและแบคทีเรียออกจากมือ แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ทำหน้าที่ในสองมิติ โดยพื้นผิวที่เป็นคลื่นด้านหนึ่งเคลื่อนผ่านพื้นผิวที่เป็นคลื่นอีกด้าน และมีฟิล์มของเหลวบางๆ คั่นระหว่างทั้งสอง พื้นผิวที่เป็นคลื่นเป็นตัวแทนของมือเพราะมีความหยาบในระดับพื้นที่เล็กๆ อนุภาคจะติดอยู่บนพื้นผิวที่ขรุขระของมือในหลุมที่มีศักยภาพ กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกมันอยู่ที่ด้านล่างของหุบเขา และเพื่อให้พวกมันหนีไปได้ พลังงานจากการไหลของน้ำจะต้องสูงพอที่จะพาพวกมันขึ้นและออกจากหุบเขาได้ ความแรงของของเหลวที่ไหลขึ้นอยู่กับความเร็วของมือที่เคลื่อนไหว การไหลที่แรงขึ้นจะขจัดอนุภาคได้ง่ายขึ้น "โดยพื้นฐานแล้ว การไหลจะบอกคุณเกี่ยวกับแรงที่กระทำต่ออนุภาค" พอล แฮมมอนด์ ผู้เขียนกล่าว "จากนั้นคุณสามารถหาว่าอนุภาคเคลื่อนที่อย่างไรและดูว่าพวกมันถูกกำจัดออกไปหรือไม่" เขาเปรียบกระบวนการเหมือนกับการขัดคราบบนเสื้อ ยิ่งเคลื่อนไหวเร็วเท่าไหร่ โอกาสที่คราบจะหลุดออกมาก็มากขึ้นเท่านั้น "ถ้าคุณขยับ มือ เบาเกินไป ช้าเกินไป โดยสัมพันธ์กัน แรงที่สร้างขึ้นโดยของไหลที่ไหลจะไม่ใหญ่พอที่จะเอาชนะแรงที่ยึดอนุภาคไว้ได้" แฮมมอนด์กล่าว แม้ว่าอนุภาคจะถูกกำจัดออกไป กระบวนการนั้นไม่รวดเร็ว แนวทางการล้างมือทั่วไป เช่น คำแนะนำจากศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค แนะนำให้ล้างมือใต้ก๊อกน้ำอย่างน้อย 20 วินาที ผลลัพธ์จากแบบจำลองของแฮมมอนด์เห็นด้วย ใช้เวลาประมาณ 20 วินาทีในการเคลื่อนไหวอย่างแรงเพื่อกำจัดไวรัสและแบคทีเรียที่อาจเกิดขึ้น แบบจำลองไม่ได้คำนึงถึงกระบวนการทางเคมีหรือชีวภาพที่เกิดขึ้นเมื่อใช้สบู่ อย่างไรก็ตาม การรู้กลไกในการกำจัดอนุภาคออกจากมืออาจให้เบาะแสในการจัดทำสบู่ที่มีประสิทธิภาพและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น แฮมมอนด์กล่าวว่า "ทุกวันนี้ เราต้องคิดให้มากขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้นกับสารเคมีที่ใช้ล้างเมื่อมันไหลลงรูปลั๊กไฟและเข้าสู่สิ่งแวดล้อม" แฮมมอนด์กล่าว แฮมมอนด์กล่าวว่านี่ไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมดของการล้างมือ แต่เป็นการตอบคำถามสำคัญและวางรากฐานสำหรับการวิจัยในอนาคต