จักรวรรดินิยม รัฐศาสตร์

ข้อโต้แย้งกลุ่มที่สองเกี่ยวข้องกับลัทธิจักรวรรดินิยมกับธรรมชาติของมนุษย์และกลุ่มมนุษย์ เช่นรัฐ บุคลิก ที่แตกต่างกัน เช่นมาคิอาเวลลีเซอร์ฟรานซิส เบคอนและลุดวิก กัมป์โลว์วิซซึ่งใช้เหตุผลต่างกันไป แต่ก็ได้ผลสรุปที่คล้ายคลึงกัน ประวัติศาสตร์ ซึ่งอดอล์ฟ ฮิตเลอร์และเบนิโต มุสโสลินีก็รับรอง เช่นกัน แม้ว่าจะไม่ใช่เหตุผลทางสติปัญญา ก็ตาม ลัทธิจักรวรรดินิยมสำหรับพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดตามธรรมชาติ ผู้ที่มีคุณสมบัติเหนือกว่าถูกกำหนดให้ปกครองผู้อื่นทั้งหมดในรูปแบบสมัยใหม่ ข้อโต้แย้งเกี่ยวกับสาเหตุและคุณค่าของจักรวรรดินิยมสามารถจำแนกได้เป็นสี่กลุ่มหลัก กลุ่มแรกประกอบด้วยข้อโต้แย้งทางเศรษฐกิจและมักหันกลับมาตั้งคำถามว่าจักรวรรดินิยมจ่ายหรือไม่ ผู้ที่แย้งว่ามันชี้ไปที่ทรัพยากรมนุษย์และวัตถุและทางออกของสินค้า เงินลงทุน และ จำนวนประชากร ส่วนเกินที่จักรวรรดิจัดหาให้ ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขา—ในหมู่พวกเขาคืออดัม สมิธ , เดวิด ริคาร์โดและเจ.เอ. ฮอบสัน