การศึกษาใหม่มีเป้าหมายเพื่อหาปริมาณเลือดที่เหมาะสมในการให้เลือดในผู้ป่วยโรคโลหิตจางที่กล้ามเนื้อหัวใจตาย

การทดลองนำร่องกับผู้ป่วย 110 รายที่ตีพิมพ์ในAmerican Journal of Cardiologyแสดงให้เห็นว่าอัตราการเสียชีวิตสูงขึ้นหลังจาก 30 วันในผู้ป่วยที่ได้รับฮีโมโกลบินน้อยกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มที่ได้รับมากกว่า โดยมีผู้เสียชีวิต 7 รายในกลุ่มจำกัดเมื่อเทียบกับเพียง 1 รายในกลุ่มเสรีนิยม หัวใจตาย นักวิจัยจึงเชื่อว่าเป็นการดีกว่าที่จะให้เลือดมากขึ้นแก่ผู้ป่วยที่ได้รับผลกระทบจากภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ซึ่งก็คือโรคหัวใจที่เกิดจากการหยุดหรือการชลประทานของหัวใจลดลง แต่ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสารการแพทย์นิวอิงแลนด์ในปี 2542 ซึ่งปฏิวัติวิธีการถ่ายเลือดทั่วโลก ดร. พอล เฮแบร์ตและเพื่อนร่วมงานของเขาได้แสดงให้เห็นว่าคนที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลผู้ป่วยหนักมีโอกาสรอดชีวิตมากขึ้นหากการถ่ายเลือดของฮีโมโกลบินมีจำกัด "โดยทั่วไปแล้วเป็นเรื่องจริง แต่หัวใจเป็นอวัยวะพิเศษที่ต้องการการชลประทานด้วยออกซิเจนอย่างต่อเนื่อง เราคิดว่าหากคุณมีอาการหัวใจวายและโลหิตจางด้วย นี่เป็นเรื่องที่น่ากังวลและจำเป็นต้องถ่ายเลือดมากขึ้น" ดร. เฮเบิร์ตกล่าว .