กล้องโทรทรรศน์อวกาศเว็บบ์ตรวจจับโมเลกุลอินทรีย์ที่ซับซ้อนซึ่งอยู่ไกลที่สุดของเอกภพ

Vieira กล่าวว่า "โครงการนี้เริ่มต้นขึ้นตอนที่ฉันเรียนอยู่ระดับบัณฑิตศึกษาเพื่อศึกษากาแลคซีที่อยู่ห่างไกลมากซึ่งตรวจจับได้ยากและถูกบดบังด้วยฝุ่น "เม็ดฝุ่นดูดซับและเปล่งรังสีประมาณครึ่งหนึ่งของดาวฤกษ์ที่เกิดขึ้นในเอกภพ ทำให้แสงอินฟราเรดจากวัตถุที่อยู่ไกลออกไปจางมากหรือตรวจไม่พบผ่านกล้องโทรทรรศน์ภาคพื้นดิน" จักรวาล ในการศึกษาใหม่ JWST ได้รับการสนับสนุนจากสิ่งที่นักวิจัยเรียกว่า "แว่นขยายของธรรมชาติ" ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่าเลนส์ความโน้มถ่วง "การขยายนี้เกิดขึ้นเมื่อกาแลคซีสองแห่งเกือบจะอยู่ในแนวเดียวกันจากมุมมองของโลก และแสงจากกาแลคซีพื้นหลังถูกบิดเบือนและขยายโดยกาแลคซีเบื้องหน้าจนมีรูปร่างคล้ายวงแหวน ซึ่งรู้จักกันในชื่อวงแหวนไอน์สไตน์" วิเอรากล่าว