สัตว์ป่าคุ้มครอง

หลายประเทศกำลังเรียกร้องให้มีการปกป้อง 30% ของมหาสมุทรโลกภายในปี 2573 จากการแสวงประโยชน์บางประเภทหรือทุกประเภท ซึ่งรวมถึงการตกปลา จากข้อเสนอนี้ การวิเคราะห์ใหม่ที่นำโดยมหาวิทยาลัยวอชิงตันมองว่าการปิดทำการประมงอย่างมีประสิทธิภาพช่วยลดการจับปลาโดยไม่ตั้งใจได้อย่างไร นักวิจัยพบว่าพื้นที่คุ้มครองถาวรทางทะเลเป็นวิธีที่ค่อนข้างไม่มีประสิทธิภาพในการปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเลที่ถูกจับโดยบังเอิญจากการประมง การจัดการมหาสมุทรแบบไดนามิก - การเปลี่ยนรูปแบบการปิดเมื่อฮอตสปอตที่จับได้โดยไม่ตั้งใจ - มีประสิทธิภาพมากกว่ามาก ผลลัพธ์ถูกเผยแพร่ในวันที่ 17 มกราคมในรายงานการประชุมของ National Academy of Sciences "เราหวังว่าการศึกษาครั้งนี้จะเพิ่มการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นจากพื้นที่ปิดถาวรเพื่อส่งเสริมการจัดการมหาสมุทรแบบไดนามิกมากขึ้น" ผู้เขียนอาวุโส Ray Hilborn ศาสตราจารย์แห่ง UW School of Aquatic and Fishery Sciences กล่าว เราหวังว่ามันจะทำให้ผู้สนับสนุนการอนุรักษ์ตระหนักว่าพื้นที่ปิดถาวรมีประสิทธิภาพน้อยกว่ามากในการลดการจับโดยไม่ได้ตั้งใจมากกว่าการเปลี่ยนแปลงวิธีการจับปลา” เทคนิคเหล่านี้อาจรวมถึงอุปกรณ์ที่ทำให้เต่าทะเลอยู่ห่างจากการตกกุ้ง หรือสายลำแสงบนเรือเพื่อป้องกันไม่ให้นกทะเลเข้าไปติดในสายเบ็ด ทีมนักวิจัยนานาชาติได้ศึกษาการประมง 15 แห่งทั่วโลก รวมทั้งปลากระโทงดาบแคลิฟอร์เนีย ปลาทูน่าแอฟริกาใต้ และอลาสก้าพอลล็อค และจำลองสิ่งที่จะเกิดขึ้นทั้งกับปลาเป้าหมายและต่อสายพันธุ์ที่จับได้โดยไม่ตั้งใจ ซึ่งเรียกว่า bycatch หาก 30% ของการจับปลา พื้นที่ถูกปิดอย่างถาวร เมื่อเทียบกับการจัดการแบบไดนามิก ในทางปฏิบัติ การจัดการแบบไดนามิกจะติดตามข้อมูลตามเวลาจริงของปลา bycat และปิดพื้นที่ขนาดเล็กที่สามารถเคลื่อนที่ได้ปีต่อปีโดยอิงตามตำแหน่งที่ชนิดพันธุ์ได้รับผลกระทบมากที่สุด หนึ่งในคำวิจารณ์ของพื้นที่คุ้มครองทางทะเลถาวรคือ สัตว์ หลายชนิดที่พวกเขาควรจะปกป้อง เช่น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล เต่า นกทะเล เคลื่อนที่ไปมาและอาจออกจากพื้นที่คุ้มครองไปโดยสิ้นเชิง การศึกษาพบว่า โดยเฉลี่ยแล้วสำหรับการประมงทั้งหมดที่ศึกษา การจำกัดการจับปลาในพื้นที่คงที่ 30% ช่วยลดการจับปลาได้ประมาณ 16% แต่ในพื้นที่ปิดแบบไดนามิก เหนือเศษส่วนเดียวกันของมหาสมุทร การจับปลาได้ลดลงมากถึง 57% "เราพบว่าเราสามารถลดการจับปลาได้อย่างมีนัยสำคัญโดยไม่ลดจำนวนปลาเป้าหมายด้วยการปิดพื้นที่ประมงขนาดเล็กที่สามารถย้ายได้ปีต่อปี" ผู้เขียนนำ Maite Pons ที่ปรึกษาด้านการประมงอิสระในอุรุกวัยซึ่งจบงานนี้ในฐานะนักวิจัยหลังปริญญาเอกของ UW กล่าว . "วิธีการแบบไดนามิกนี้มีค่ามากขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศผลักดันสายพันธุ์และการประมงไปสู่ที่อยู่อาศัยใหม่ซึ่งเปลี่ยนแปลงปฏิสัมพันธ์เหล่านี้" ผู้เขียนรับทราบว่าเป้าหมายแตกต่างกันไปตามพื้นที่คุ้มครองทางทะเลต่างๆ และหากจุดประสงค์หลักคือการปกป้องแหล่งที่อยู่อาศัยที่สำคัญ ฮอตสปอตความหลากหลายทางชีวภาพ หรือคุณลักษณะเฉพาะ การปิดแบบคงที่อาจมีประสิทธิภาพมากกว่าและบังคับใช้ได้ง่ายกว่า ด้วยวิธีนี้ เป้าหมายการอนุรักษ์ทั้งหมดควรได้รับการพิจารณาอย่างกว้างๆ เมื่อพิจารณาว่าจะใช้การปกป้องมหาสมุทรประเภทใด "ฉันหวังว่าการศึกษานี้จะกระตุ้นให้ทุกคนพิจารณาวิธีที่ดีที่สุดในการลดการจับสัตว์น้ำและปกป้องระบบนิเวศทางทะเล" ฮิลบอร์นกล่าวเสริม