ให้ความรู้เกี่ยวกับเครื่องมือ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักวิจัยสามารถรับ single nucleotide polymorphisms หรือ SNPs จากตัวอย่างฝุ่น SNPs เป็นไซต์ภายในจีโนมที่แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล ซึ่งสอดคล้องกับลักษณะต่างๆ เช่น สีตา ซึ่งสามารถให้ "ภาพรวม" ของบุคคลแก่ผู้ตรวจสอบได้ "SNPs เป็นเพียงไซต์เดียวในจีโนมที่สามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ทางนิติวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับตัวตน วงศ์ตระกูล และลักษณะทางกายภาพ ซึ่งเป็นข้อมูลเดียวกับที่ใช้ในสถานที่ต่างๆ เช่น Ancestry.com ซึ่งสามารถทำได้ด้วยการทดสอบที่มีอยู่ทั่วไป" กล่าว Kelly Meiklejohn ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านนิติวิทยาศาสตร์และผู้ประสานงานกลุ่มนิติวิทยาศาสตร์ที่ NC State Meiklejohn เป็นผู้เขียนงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง Meiklejohn กล่าวว่า "เนื่องจากพวกมันเป็นไซต์เดี่ยว จึงง่ายต่อการกู้คืนสำหรับตัวอย่างที่เสื่อมโทรมมาก ซึ่งเราอาจขยายขอบเขตของ DNA ได้เฉพาะส่วนสั้นๆ เท่านั้น" Meiklejohn กล่าว "การวิเคราะห์ DNA แบบดั้งเดิมในทางนิติเวชจะขยายขอบเขตตั้งแต่ 100 ถึง 500 คู่เบส ดังนั้นสำหรับตัวอย่างที่เสื่อมโทรมมาก พื้นที่ขนาดใหญ่มักจะหลุดออกไป SNP โดยรวมไม่ได้ให้การเลือกปฏิบัติในระดับเดียวกับการทดสอบ DNA ทางนิติเวชแบบดั้งเดิม แต่พวกเขา อาจเป็นจุดเริ่มต้นในกรณีที่ไม่มีผู้นำ” Meiklejohn และทีมงานของเธอได้คัดเลือกครัวเรือนที่มีความหลากหลาย 13 ครัวเรือน และเก็บไม้กวาดแก้มจากผู้อยู่อาศัยแต่ละคนพร้อมกับตัวอย่างฝุ่นจากห้าพื้นที่ภายในบ้านแต่ละหลัง ได้แก่ ด้านบนของตู้เย็น ภายในตู้เสื้อผ้าในห้องนอน กรอบด้านบนของประตูหน้า เครื่องมือ ชั้นวางหนังสือหรือกรอบรูปในห้องนั่งเล่น และขอบหน้าต่างในห้องนั่งเล่น การใช้การจัดลำดับคู่ขนานจำนวนมากหรือ MPS ทำให้ทีมสามารถจัดลำดับตัวอย่างหลายๆ ตัวอย่างและกำหนดเป้าหมาย SNP ที่สนใจได้อย่างรวดเร็ว พวกเขาพบว่า 93% ของผู้อยู่อาศัยในครัวเรือนที่รู้จักถูกตรวจพบในตัวอย่างฝุ่นอย่างน้อยหนึ่งตัวอย่างจากแต่ละครัวเรือน พวกเขายังเห็น DNA จากผู้ไม่อาศัยในกว่าครึ่งของตัวอย่างที่เก็บได้จากแต่ละไซต์ "ข้อมูลนี้จะไม่ถูกใช้เหมือนหลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์แบบดั้งเดิม - เพื่อเชื่อมโยงบุคคลหนึ่งกับอาชญากรรม - แต่อาจมีประโยชน์ในการระบุเบาะแสเกี่ยวกับบรรพบุรุษและลักษณะทางกายภาพของบุคคลในที่เกิดเหตุ และอาจให้เบาะแสแก่เจ้าหน้าที่สืบสวน กรณีที่อาจไม่มีอะไรต้องดำเนินการมากนัก" Meiklejohn กล่าว "แต่ในขณะที่เรารู้ว่ามันเป็นไปได้ที่จะตรวจจับผู้อยู่อาศัยและผู้ที่ไม่ได้อาศัยอยู่ เราไม่รู้ว่าแต่ละคนต้องอยู่ในบ้านนานแค่ไหนก่อนที่จะทิ้งร่องรอยดีเอ็นเอไว้ในฝุ่นในบ้าน" นักวิจัยวางแผนที่จะตอบคำถามที่ว่าต้องใช้เวลาเท่าใดในการตรวจพบฝุ่นจากผู้ที่ไม่มีผู้อยู่อาศัยในการศึกษาในอนาคต Meiklejohn เห็นว่างานนี้มีประโยชน์ในสถานการณ์การสืบสวนที่เป็นไปได้มากมาย “เมื่ออาชญากรทำความสะอาดสถานที่เกิดเหตุ ฝุ่นมักไม่ใช่สิ่งที่พวกเขานึกถึง” Meiklejohn กล่าว "การศึกษานี้เป็นก้าวแรกของเราในขอบเขตนี้ เราอาจเห็นว่าสิ่งนี้ถูกนำไปใช้กับสถานการณ์ต่างๆ เช่น การพยายามยืนยันบุคคลที่อาจอยู่ในอวกาศแต่ไม่ทิ้งร่องรอยของเลือด น้ำลาย หรือเส้นผม นอกจากนี้ สำหรับกรณีที่ไม่มีเบาะแส ก็ไม่มี ตีฐานข้อมูล DNA แห่งชาติ ฝุ่นในครัวเรือนสามารถให้ข้อมูลได้หรือไม่"