สุขอนามัย

ในทางการแพทย์ 'สมมติฐานด้านสุขอนามัย' ระบุว่าการได้รับเชื้อจุลินทรีย์บางชนิดในเด็กปฐมวัยจะช่วยป้องกันโรคภูมิแพ้โดยมีส่วนช่วยในการพัฒนาระบบภูมิคุ้มกัน อย่างไรก็ตาม มีมุมมองที่แพร่หลาย (เรื่องเล่าในที่สาธารณะ) ว่าสังคมตะวันตกในศตวรรษที่ 21 นั้นถูกสุขลักษณะมากเกินไป ซึ่งหมายความว่าเด็กวัยหัดเดินและเด็กมีแนวโน้มที่จะสัมผัสกับเชื้อโรคน้อยลงในช่วงวัยเด็ก และทำให้มีภูมิต้านทานต่อโรคภูมิแพ้น้อยลง ในบทความนี้ซึ่งตีพิมพ์ในJournal of Allergy and Clinical Immunologyนักวิจัยชี้ให้เห็นถึงเหตุผลสำคัญ 4 ประการซึ่งพวกเขากล่าวว่าหักล้างทฤษฎีนี้และสรุปได้ว่าเราไม่ได้ "สะอาดเกินไปสำหรับตัวของเราเอง" ผู้เขียนนำ ศาสตราจารย์เกียรติคุณด้านจุลชีววิทยาทางการแพทย์ Graham Rook (UCL Infection & Immunity) กล่าวว่า "การสัมผัสกับจุลินทรีย์ในวัยเด็กนั้นจำเป็นสำหรับ 'การศึกษา' ของระบบภูมิคุ้มกันและเมแทบอลิซึม "สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในลำไส้ ผิวหนัง และทางเดินหายใจของเรายังมีบทบาทสำคัญในการรักษาสุขภาพของเราจนถึงวัยชรา ดังนั้นตลอดชีวิตของเราจำเป็นต้องได้รับเชื้อจุลินทรีย์ที่เป็นประโยชน์เหล่านี้ ซึ่งส่วนใหญ่มาจากแม่ของเรา สมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ และสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติ "แต่เป็นเวลากว่า 20 ปีแล้วที่มีเรื่องเล่าต่อสาธารณะว่าการปฏิบัติด้าน สุขอนามัย ของมือและในบ้าน ซึ่งจำเป็นต่อการหยุดการสัมผัสเชื้อโรคที่ก่อให้เกิดโรค กำลังขัดขวางการสัมผัสกับสิ่งมีชีวิตที่มีประโยชน์ "ในเอกสารฉบับนี้ เราตั้งใจที่จะประนีประนอมความขัดแย้งที่ชัดเจนระหว่างความจำเป็นในการทำความสะอาดและสุขอนามัยเพื่อให้เราปลอดจากเชื้อโรค และความต้องการปัจจัยการผลิตจุลินทรีย์เพื่อเติมอาหารในลำไส้ของเรา และสร้างภูมิคุ้มกันและระบบเมตาบอลิซึมของเรา" ในการทบทวนหลักฐาน นักวิจัยชี้ไปที่ปัจจัยสี่ประการ ประการแรก จุลินทรีย์ที่พบในบ้านสมัยใหม่นั้นไม่ใช่จุลินทรีย์ที่เราต้องการเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันในระดับที่มีนัยสำคัญ ประการที่สอง วัคซีนนอกจากจะปกป้องเราจากการติดเชื้อที่พวกเขากำหนดเป้าหมายแล้ว ยังทำหน้าที่อีกมากในการเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันของเรา ดังนั้นตอนนี้เราจึงรู้ว่าเราไม่จำเป็นต้องเสี่ยงตายด้วยการสัมผัสกับเชื้อโรค ประการที่สาม ขณะนี้เรามีหลักฐานที่เป็นรูปธรรมว่าจุลินทรีย์ในสิ่งแวดล้อมธรรมชาติมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อสุขภาพของเรา การทำความสะอาดบ้านและสุขอนามัยไม่มีผลต่อการสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติ ประการสุดท้าย การวิจัยเมื่อเร็วๆ นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อนักระบาดวิทยาพบความสัมพันธ์ระหว่างการทำความสะอาดบ้านกับปัญหาสุขภาพ เช่น โรคภูมิแพ้ มักไม่ได้เกิดจากการกำจัดสิ่งมีชีวิต แต่เกิดจากการสัมผัสปอดกับผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดที่ก่อให้เกิดความเสียหายประเภทหนึ่ง กระตุ้นให้เกิดการตอบสนองต่ออาการแพ้ ศาสตราจารย์ Rook กล่าวเสริมว่า "ดังนั้น การทำความสะอาดบ้านจึงเป็นเรื่องดี และความสะอาดส่วนบุคคลก็ดี แต่ตามที่อธิบายไว้ในรายละเอียดบางส่วนในเอกสารนี้ เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของเชื้อ จำเป็นต้องกำหนดเป้าหมายไปที่มือและพื้นผิวที่มักเกี่ยวข้องกับการแพร่เชื้อ ด้วยการกำหนดแนวทางปฏิบัติในการทำความสะอาดของเรา เรายังจำกัดการสัมผัสโดยตรงจากเด็กต่อสารทำความสะอาด "การสัมผัสกับมารดา สมาชิกในครอบครัวของเรา สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ และวัคซีนสามารถให้จุลินทรีย์ทั้งหมดที่เราต้องการ การสัมผัสเหล่านี้ไม่ขัดแย้งกับสุขอนามัยหรือการทำความสะอาดเป้าหมายอย่างชาญฉลาด"