นอกจากผื่นที่ผิวหนังแล้ว ผู้ป่วยโรคเรื้อนกวางหลายคนยังมีอาการคันเรื้อรัง แต่บางครั้งอาการคันนั้นอาจรุนแรงขึ้นได้ ที่แย่กว่านั้นคือยาแก้แพ้ - การรักษามาตรฐา

เส้นทางทั่วไปสำหรับอาการคันในผู้ป่วยโรคเรื้อนกวางเกี่ยวข้องกับเซลล์ในผิวหนังที่เปิดใช้งานแล้วปล่อยฮีสตามีน ซึ่งสามารถยับยั้งได้ด้วยยาต้านฮีสตามีน แต่ด้วยอาการคันแบบเฉียบพลันนี้ อาการคัน เซลล์ชนิดต่างๆ ในกระแสเลือดจะส่งสัญญาณอาการคันไปยังเส้นประสาท เซลล์เหล่านั้นผลิตสารที่ไม่ใช่ฮีสตามีนมากเกินไปซึ่งจะกระตุ้นให้เกิดอาการคัน ดังนั้นยาแก้แพ้จึงไม่ทำงานเพื่อตอบสนองต่อสัญญาณดังกล่าว “เราเชื่อมโยงอาการคันเฉียบพลันในกลากกับอาการแพ้ที่ส่งมาจากเซลล์ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง” คิม ผู้อำนวยการร่วมของศูนย์ศึกษาอาการคันและความผิดปกติทางประสาทสัมผัสกล่าว "ในผู้ป่วยที่มีอาการคันเฉียบพลัน ร่างกายของพวกเขาจะมีปฏิกิริยาในลักษณะเดียวกับผู้ที่เป็นโรคภูมิแพ้เฉียบพลัน หากเราสามารถปิดกั้นเส้นทางนี้ด้วยยา มันอาจเป็นกลยุทธ์ในการรักษาอาการคันไม่เพียง แต่ปัญหาอื่น ๆ รวมทั้งหญ้าแห้ง เป็นไข้และหอบหืด”