จากการวิจัยครั้งใหม่พบว่าครอบครัวที่มีรายได้น้อย 1 ใน 4 ประสบกับภาระทางการเงินที่สำคัญจากค่าใช้จ่ายที่ต้องควักกระเป๋าเพื่อรักษาโรคหัวใจเรื้อรัง

การศึกษามุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่ต้องจ่ายเองสำหรับการรักษาโรคหลอดเลือดหัวใจตีบต่อครอบครัวที่มีรายได้น้อย ซึ่งหมายถึงผู้ที่มีรายได้ต่ำกว่าร้อยละ 200 ของขีดจำกัดความยากจนของรัฐบาลกลาง ในช่วงระยะเวลาการศึกษา (2549-2558) ซึ่งมีตั้งแต่ 20,000 ถึง 24,250 ดอลลาร์ต่อปีสำหรับครอบครัวสี่คน โรคหลอดเลือดหัวใจตีบตันคือกลุ่มของภาวะที่เกิดจากหลอดเลือดแดงแข็ง ซึ่งเป็นการสะสมของคราบพลัคที่สามารถแข็งตัวและทำให้หลอดเลือดตีบแคบลง ค่าใช้จ่าย ส่งผลให้หัวใจวาย โรคหลอดเลือดสมอง หรือเสียชีวิตได้ เป็นสาเหตุการตายอันดับต้น ๆ สาเหตุหลักของความพิการและค่าใช้จ่ายด้านการรักษาพยาบาลที่สำคัญ นักวิจัยระบุว่าค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่สูงและเป็นภัยพิบัติเป็นค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายเองมากกว่าร้อยละ 20 และมากกว่าร้อยละ 40 ของรายได้ครอบครัวตามลำดับ