การขนส่งอาหารคิดเป็นร้อยละ 19 ของการปล่อยอาหาร คิดเป็นร้อยละ 6 ของการปล่อยจากทุกแหล่ง

ออสเตรเลียเป็นผู้ส่งออกการปล่อยมลพิษจากการขนส่งอาหารรายใหญ่เป็นอันดับสอง เมื่อพิจารณาจากความกว้างและปริมาณของการผลิตขั้นต้น การปล่อยมลพิษจากการขนส่งยังขึ้นอยู่กับประเภท อาหาร

ด้วย ตัวอย่างเช่น ผักและผลไม้ การขนส่งก่อให้เกิดการปล่อยมลพิษมากกว่าการผลิตเกือบสองเท่า ผักและผลไม้ร่วมกันสร้างมลพิษจากการขนส่งอาหารมากกว่าหนึ่งในสาม “เนื่องจากผักและผลไม้ต้องการการขนส่งที่มีการควบคุมอุณหภูมิ การปล่อยไมล์สะสมของอาหารจึงสูงกว่า” ดร. หลี่กล่าว ส่วนลด locore นักวิจัยคำนวณการลดการปล่อยก๊าซหากประชากรโลกรับประทานอาหารในท้องถิ่นเท่านั้น: 0.38 กิกะตัน เทียบเท่ากับการปล่อยก๊าซจากการขับรถหนึ่งตันไปดวงอาทิตย์และกลับ 6,000 เท่า แม้ว่าพวกเขาจะรับทราบว่าสถานการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นจริง ตัวอย่างเช่น เนื่องจากหลายภูมิภาคไม่สามารถเลี้ยงตัวเองได้ในเรื่องอาหาร ศาสตราจารย์ Manfred Lenzen ผู้เขียนร่วมกล่าวว่า "ตัวอย่างเช่น มีศักยภาพมากสำหรับการทำการเกษตรรอบนอกเมืองเพื่อหล่อเลี้ยงชาวเมือง" นอกเหนือจากนี้ ประเทศที่ร่ำรวยกว่าสามารถลดการปล่อยมลพิษจากการขนส่งอาหารผ่านกลไกต่างๆ สิ่งเหล่านี้รวมถึงการลงทุนในแหล่งพลังงานที่สะอาดกว่าสำหรับยานพาหนะ และการจูงใจให้ธุรกิจอาหารใช้วิธีการผลิตและการกระจายที่ปล่อยมลพิษน้อยลง เช่น สารทำความเย็นธรรมชาติ "ทั้งนักลงทุนและรัฐบาลสามารถช่วยได้โดยการสร้างสภาพแวดล้อมที่ส่งเสริมการจัดหาอาหารที่ยั่งยืน" ศาสตราจารย์เลนเซนกล่าว อย่างไรก็ตาม อุปทานถูกขับเคลื่อนโดยอุปสงค์ หมายความว่าผู้บริโภคมีอำนาจสูงสุดในการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้ ศาสตราจารย์ Raubenheimer กล่าวว่า "การเปลี่ยนทัศนคติและพฤติกรรมของผู้บริโภคไปสู่การรับประทานอาหารที่ยั่งยืนสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมได้ในระดับสูงสุด" "ตัวอย่างหนึ่งคือนิสัยของผู้บริโภคในประเทศที่ร่ำรวยซึ่งต้องการอาหารตามฤดูกาลตลอดทั้งปี ซึ่งจำเป็นต้องขนส่งมาจากที่อื่น "การรับประทานทางเลือกตามฤดูกาลในท้องถิ่น อย่างที่เรามีตลอดประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ของเรา จะช่วยให้โลกมีสุขภาพที่ดีสำหรับคนรุ่นต่อไป"