เมลาโทนินในหนู: มีฮอร์โมนนี้มากกว่าการนอนหลับ

นักวิจัยจาก RIKEN Center for Brain Science และ RIKEN BioResource Research Center ในญี่ปุ่น พร้อมด้วยผู้ทำงานร่วมกันที่ State University of New York at Buffalo ได้สร้างแบบจำลองเมาส์ที่ช่วยให้สามารถศึกษาเมลาโทนินที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติได้ ตีพิมพ์ในJournal of Pineal Researchการทดลองแรกเหล่านี้โดยใช้หนูตัวใหม่แสดงให้เห็นว่าเมลาโทนินตามธรรมชาติเชื่อมโยงกับสภาวะก่อนจำศีลที่ช่วยให้หนูชะลอการเผาผลาญอาหารและอยู่รอดได้เมื่ออาหารหายากหรืออุณหภูมิเย็นจัด การหลับพักผ่อนเมลาโทนินถูกเรียกว่า "ฮอร์โมนแห่งความมืด" เพราะสมองจะหลั่งออกมาในความมืด ซึ่งมักจะหมายถึงตอนกลางคืน โดยจะบอกร่างกายเมื่อภายนอกมืด เพื่อให้ร่างกายเปลี่ยนเป็น 'โหมดกลางคืน' แม้ว่าฮอร์โมนอื่นๆ จะศึกษาได้ง่ายในห้องปฏิบัติการ แต่ก็เป็นเรื่องยากที่จะศึกษาว่าร่างกายมีปฏิกิริยาอย่างไรต่อเมลาโทนิน เนื่องจากหนูทดลองไม่มีจริงๆ เพื่อแก้ปัญหานี้ นักวิจัยได้ผสมหนูทดลองกับหนูป่าซึ่งผลิตเมลาโทนิน และผสมพันธุ์หนูทดลองใหม่ที่สามารถผลิตเมลาโทนินได้เอง มันยากกว่าที่คิดมากและใช้เวลากว่า 10 รุ่นเมาส์ เมื่อพวกเขามีหนูทดลองที่ผลิตเมลาโทนินแล้ว นักวิจัยก็สามารถศึกษาว่าฮอร์โมนมีผลต่อการขึ้นรถไฟอย่างไร ซึ่งก็คือการปรับนาฬิการ่างกายกับโลกภายนอก หนูชอบวิ่งบนล้อเป็นประจำ และนักวิจัยสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อวัดการขึ้นรถไฟหลังจากเปลี่ยนรอบแสง/มืดอย่างกะทันหัน ซึ่งเลียนแบบการเปลี่ยนแปลงโซนเวลาอย่างกะทันหัน เมื่อเปรียบเทียบกับหนูทดลองทั่วไป หนูที่มีเมลาโทนินโดยกำเนิดจะปรับเวลาวิ่งของล้อให้เร็วขึ้นเมื่อเข้าสู่ความมืด โดยเริ่มเร็วกว่า 6 ชั่วโมง ซึ่งคล้ายกับ 'เจ็ตแล็ก'